“Mam, mag ik als we thuis zijn even op de ipad?”. We fietsen van school terug naar huis. De ipad-vraag is een veel gestelde van met name mijn zoon van 9 jaar. Dochterlief hoeft niet zo nodig, maar ja, zij is 3 jaar ouder en heeft een eigen telefoon????
Benauwde toestand
Mensen die mij al wat langer kennen, weten dat ik vaak op zoek ben naar de betekenis van gedrag. Wat doet iemand nou eigenlijk met wat hij/zij doet. Soms is het simpel: je neemt een boterham, omdat je honger hebt. Je gaat wandelen, omdat je voelt dat je behoefte hebt aan frisse lucht en beweging, daar is verder niets ingewikkelds aan. Gewoon lichamelijke behoeftes, waar je naar luistert en die je vervult. Maar het i-pad gebruik van mijn zoon is toch een ander verhaal. Geen lichamelijke behoefte die om bevrediging vraagt, nee, ik krijg sterk de indruk dat hij er gaatjes mee vult en dan bedoel ik gaatjes tijd. Ik zie dat trouwens niet alleen bij hem, maar ook bij mezelf, bij mijn man en anderen om mij heen. Je hebt even niets te doen en dan pak je een beeldscherm, meestal tablet of telefoon, waarmee je je zelf een tijdje vermaakt.
Totdat je iets anders wilt of moet en je het beeldscherm (met moeite) aan de kant legt. Op zich is hier niets mis mee, wanneer je dit af en toe eens doet. De praktijk is voor velen echter anders en ik vraag me af waar tegenwoordig de behoefte vandaan komt, om alle gaatjes tijd te vullen. Je leven wordt op deze manier een benauwde toestand, waarin je jezelf geen ruimte geeft om je te vervelen, te mijmeren en te dagdromen. Heilzame ervaringen die nodig zijn om te herstellen van je ervaringen van de dag en je creativiteit de ruimte te geven. Klachten als vermoeidheid, stress, drukte in je hoofd, onrustig gevoel, slaapproblemen en emotionele problemen liggen op de loer. Op lange termijn kan dit overgaan in overspannenheid, burn-out, angst- en paniekaanvallen etc.. Allemaal niet mis.
Stel dat…?
Maar stel nu…, stel nu dat je vanaf vandaag niet al je gaatjes tijd vult? Dat je besluit daarmee te stoppen en elke dag een moment neemt dat je je losmaakt van je bezigheden en even niet online bent . Wat zou er dan gebeuren…? Eerst voel je je onrust, want je bent zo gewend alles te vullen, de hele dag door te gaan en, bezig te zijn. Maar stel dat je besluit daar niet in mee te gaan, gewoon te gaan zitten en af te wachten….te gaan zitten met je onrust, en te kijken wat er gebeurt….?
Geluk is zo dichtbij
Vandaag heb ik het gedaan. Ik zat in de tuin met mijn kopje koffie en wilde meteen mijn telefoon pakken. Checken of er een berichtje was, mijn mail, het weerbericht…, maar ik besloot het niet te doen. Ik keek de tuin in, nam een slok koffie en bleef gewoon zitten,… wachtte op wat komen zou… Ik voelde mijn onrust, mijn drive om weer iets te doen, bezig te zijn, door te gaan… maar ik bleef gewoon zitten, voelde mijn adem…., een zucht… nog één … en…… langzaam verdween mijn onrust, ik hoorde de vogels fluiten, zag een vlinder op een bloem landen en weer verder gaan, zag de poes op het dak… Nog een zucht,… en ik dacht: wat mooi en hoe simpel! Geluk ligt echt zo dichtbij ???? En dit zou ik allemaal gemist hebben als ik had besloten mijn telefoon te pakken!
Even niet
“Mam, mag ik op de ipad?” “Nee schat, even niet.” “Wat moet ik dan doen?” “Dat weet ik niet, maar misschien gaat er wel een wereld voor je open ????”
