“Thomas vraagt of je hem kunt helpen met ‘door het gat zwemmen’, zegt zijn moeder door de telefoon tegen me. “Zelf zegt hij dat zijn hoofd wel wil, maar dat zijn lijf hem tegenhoudt” Ik glimlach bij deze toelichting en verbaas me er voor de zoveelste keer over hoe treffend kinderen vaak zélf hun probleem kunnen beschrijven. ‘Natuurlijk’ zeg ik, wie kan zo’n vraag van een 6-jarige nou weigeren 😉 We maken een afspraak om met behulp van mijn biotensor eens te kijken welke onverwerkte emoties en/of belemmerende overtuigingen zich schuilhouden onder dit probleem (zie NEI-therapie – Heft in Handen – therapie & coaching voor jong en oud). Wanneer deze zichtbaar en herkend worden, kan Thomas dit alsnog verwerken. In Jip en Janneke taal: zijn brein en lijf begrijpen elkaar en als vanzelfsprekend zal dan ook de blokkade die hij nu voelt om door het gat te zwemmen zijn verdwenen, waardoor dit makkelijker voor hem wordt.
Het doel formuleren
Een paar dagen later zit ik op mijn werkkamer thuis en zie Thomas en zijn moeder via videobellen op het scherm verschijnen. Omdat NEI-therapie een energetische therapievorm is, kunnen we ook online de behandeling doen en dat is in sommige gevallen best handig. Na de begintesten en energetische afstemming op Thomas gaan we van start. Als ingangszin voor deze sessie kiezen we samen het uiteindelijke, positieve doel dat Thomas wil bereiken. Het is belangrijk dit zo zorgvuldig mogelijk te doen, zodat we echt de ‘angel’ uit het probleem halen. Na wat overleg en checks van mijn kant met de biotensor, komen we uit op: “ik durf onder water door het gat te zwemmen”. Wanneer Thomas deze zin hardop uitspreekt, meet ik met de biotensor dat dit op dit moment nog niet lukt, wat zoveel betekent als: de linkerhersenhelft (logica, redeneren etc. ) begrijpt de rechterhersenhelft (resp. gevoelens, emotie, intuïtie) niet.
Hersenhelften begrijpen elkaar niet
Wanneer de linker- en rechterhersenhelft elkaar niet goed begrijpen, kan een emotie niet verwerkt worden. Deze blijft dan als een nog draaiend softwareprogramma op de achtergrond meedraaien, wat onnodig energie kost, maar dat er ook voor zorgt dat bij bepaalde triggers het programma, en met name de emoties die hiermee verbonden zijn, weer actief worden. Dit uit zich vaak in gedrag van kinderen (en ook volwassenen 😉) wat we niet goed begrijpen.
Belemmerende emoties in het hier en nu
Bij Thomas gaan we dus op zoek naar zijn softwareprogramma dat nog onnodig actief is. Met behulp van de biotensor test ik als eerste de emotie ‘niet gezien willen worden’. Ok, dus blijkbaar roept het zwemmen door het gat bij Thomas associaties op met ‘gezien worden’, wat hij niet wil. Als ik verder test heeft dat te maken met afwijzing: als ik echt laat zien wie ik ben, dan wijzen mensen me af. Het mooie is dat Thomas de emotie meteen herkent als ik dit vertel!
De tijdlijn
Bij een NEI-sessie wil ik graag zo diep mogelijk gaan, zodat de diepste emotionele trigger van een probleem opgeruimd kan worden. Hiervoor ga ik naar de tijdlijn van Thomas en meet met de biotensor of er eerdere gebeurtenissen zijn geweest die nog niet verwerkt zijn en die verbonden zijn met het onder water door het gat durven zwemmen. Ik kom uit bij zijn geboorte. Moeder vertelt me dat Thomas met de vacuümpomp is gehaald en dat het stressvol en angstig is geweest. De emotie die ik bij deze trigger op zijn tijdlijn test is ‘angstige herinneringen’, wat helemaal past bij het verhaal van moeder. We praten samen over deze gebeurtenis en moeder vertelt liefdevol het verhaal van zijn geboorte. Thomas moest bij zijn geboorte vanuit de veilige omgeving van de buik van mama, door een smalle opening (‘gat’) de weg naar buiten vinden. Omdat dit niet goed lukte, is hij met behulp van de vacuümpomp hierbij geholpen. ‘Weet je nog’ zegt mama, ‘dat je op jouw eerste babyfoto’s zo’n bult op je hoofd hebt?” Thomas knikt ja. Ik vraag of hij zich kan voorstellen dat zijn lichaam, waarin de herinneringen aan zijn angstige geboorte liggen opgeslagen, bij het door het gat zwemmen bij de zwemles, steeds weer aan die angstige momenten van toen wordt herinnerd, omdat het er zo op lijkt. Zijn lichaam wil hem beschermen en gaat daarom op de rem als het gat bij de zwemles in zicht komt. Thomas zegt volmondig “Ja!”
Links en rechts snappen elkaar
Dit volmondige ‘ja’ zegt mij genoeg: zijn linker- en rechter hersenhelft begrijpen elkaar. De angst bij de zwemles is een ‘oude’ angst die nu hij begrepen wordt, kan worden losgelaten. Dit doen we samen, Thomas en zijn moeder door te visualiseren dat zijn cellen weer helemaal schoon zijn en door alles wat niet meer nodig is flink weg te blazen. Ik ondersteun dit helende proces met de biotensor.
Gelukt!
Twee weken later krijg ik een berichtje van moeder. Thomas is door het gat gezwommen en het leuke is dat moeder ‘toevallig’ bij deze zwemles mocht kijken. Ze heeft hem dus flink kunnen aanmoedigen en belonen! Tja, het Universum geeft precies dat wat je nodig hebt 😊. En Thomas? Die heeft me gezegd dat hij het eerst nog wel een beetje spannend vond, maar dat het nu steeds beter gaat. Op mijn vraag of hij nu weet hoe het moet, knikt hij vol enthousiasme en geeft me een dikke knuffel.
Met liefdevolle groet,
Mandy
De behandelingen bij Heft in Handen zijn HOLISTISCH en bevatten 4 pijlers: Lichaamsgericht (lichaamswerk en reflexintegratie), Psychotherapeutisch (gestalt- en speltherapie), Systemisch (o.a. opvoedopstellingen) en Energetisch (NEI-therapie)
Lees meer
